Przejdź do stopki

Ochrona siedlisk przyrodniczych rezerwatu przyrody nieożywionej Skamieniałe Miasto w Ciężkowicach

Treść

 PROJEKT W RAMACH PROGRAMU „KARPACKIE INICJATYWY LOKALNE 2”

 

W wyniku intensyfikacji ruchu turystycznego w rezerwacie „Skamieniałe Miasto”, nastąpiła w jego obrębie degradacja siedlisk przyrodniczych (głównie wydeptywanie). Spowodowane jest to min. przez brak zapętlenia szlaku (powrót turystów do parkingu tym samym szlakiem). Inicjatywa zakłada wyznaczenie i budowę ścieżki, która umożliwi powrót do parkingu inną drogą, przez Uroczysko Przylasek, sąsiadujące z rezerwatem. Ścieżka odciąży i uatrakcyjni rezerwat – w jej ciągu ustawione zostaną rzeźby ławki.

 

Łączna kwota dofinansowania inicjatywy to 21 490,00 zł Pl

Dofinansowano ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej

 

W 2011 roku, na terenie przyległym do tytułowego rezerwatu,  został zrealizowany projekt inwestycyjny polegający na budowie dużego parkingu samochodowego oraz zaplecza turystycznego. Wyniki badań standaryzowanych, przeprowadzonych przez Państwową Wyższą Szkołę Zawodową w Tarnowie i niezależnie przez Centrum Kultury i Promocji Gminy Ciężkowice wykazały, że w 2009 i 2010 roku natężenie ruchu turystycznego w Rezerwacie wynosiło ok. 15 tys. osób/ rok, natomiast w 2011 i 2012 ok. 50 tys/rok. Wraz z intensyfikacją ruchu turystycznego drastycznie wzrosły antropologiczne zagrożenia dla przedmiotu ochrony, w tym wydeptywanie terenu Rezerwatu. W 2009 r wykazano, że „dzikie ścieżki” stanowią aż 6% jego powierzchni (praca licencjacka pt. „Wpływ  ruchu turystycznego na stan zachowania rezerwatu przyrody „Skamieniałe Miasto w Ciężkowicach”, M. Chwiej, udost. przez PWSZ Tarnów).  Obecny szlak, prowadzący przez rezerwat, jest jednokierunkowy i ruch nim najczęściej odbywa się w ten sposób, że osoby/grupy, po zaparkowaniu pojazdów na głównym parkingu, przemierzają jego całość lub część, po czym wracają tym samy szlakiem, podwójnie eksploatując wyznaczoną ścieżkę i infrastrukturę (wąskie schody skarpowe powodują, że mijające się grupy wydeptują siedliska i ruch turystyczny wnika w głąb rezerwatu).

 
379672